Ξανά και ξανά σε κοιτάζω
και δεν ξέρω αν είναι η ματιά
τα χείλη σου δεν ξέρω αν είναι
που μιλάνε και νιώθω χαρά
Μικρά βήματα αφήνουν
στο πάτωμα μια ζωγραφιά
χρώματα πίσω ακολουθούν
φευγάτη η δική σου σκιά
στην ανάσα ο χτύπος
με ορμή ξεφυσά
η καρδιά κλειδωμένη
ελευθερία απο σένα ζητά
Ξανά και ξανά σε κοιτάζω
και δεν ξέρω αν η ώρα μετρά
ο χρόνος χάθηκε κάπου
σε ξέμπλεκα μαύρα μαλλιά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου