ο απόλυτος αγώνας!! 12 Νοεμβρίου!! Velasquez vs Dos Santos, UFC Championship!!

σκέψεις... 26/10/11, Χαλάνδρι, Αττική

1. Τι κάνεις όταν είναι πλέον αργά για να ξυπνήσεις?
Καταρχήν το "αργά" ενέχει μία άμεση εξάρτηση του γεγονότος που ήταν να συμβεί και στο οποίο έπρεπε να συμμετέχεις, με το χρόνο. Άρα.. Αν ήταν να πας στη δουλειά σου σήμερα και σε πήρε ο ύπνος, κάτσε και κοιμήσου και πας αύριο... Μη σου ξανατύχει στο καπάκι και αύριο, δεν θα χρειαστεί να ξαναπάς στη δουλειά. Αν ήταν να φας το μεσημεριανό κι εσύ έμπλεξες στην κίνηση, δεν πειράζει θα το φας λιγάκι μπαγιάτικο.. Αν έφτασες στο σήμερα χωρίς να έχεις ζήσει το χθες?? Δηλαδή κοιμόσουν και ξαφνικά κατάλαβες ότι υπάρχεις και μπορείς να ξυπνήσεις κιόλας... Τότε υπάρχουν 3 δρόμοι:
α) κάνε πως δεν το κατάλαβες και συνέχισε στην ανυπαρξία σου - σχετικά ανώδυνο αλλά και δύσκολο να το επιλέξεις στην περίπτωση που πλέον έχεις γνώση του ύπνου σου.. β) πλακώσου να καλύψεις το χαμένο έδαφος, κάνοντας ότι δεν έκανες, ενώ θα ήθελες να είχες κάνει - Σχετικά επώδυνο στην περίπτωση που έχεις επαρκή αντίληψη ώστε να διακρίνεις το γελοίο από το σοβαρό.. γ) Σουρώνεις αυτά που ήθελες να κάνεις, με αυτά που είσαι πλέον σε θέση να κάνεις και επιλέγεις καθαρά με βάση το βαθμό επιθυμίας σου γι αυτά - ανώδυνο ή επώδυνο ανάλογα με το βαθμό καθαρά προσωπικής ωριμότητας σου.

2. Το πρόβλημα με τα "θέλω" μας είναι το κατα πόσο βασίζονται σε προαπαιτούμενα "θέλω". Δηλαδή. Για να θέλεις να πας σε μια συναυλία, θα πρέπει να έχεις περάσει από το στάδιο να θέλεις να αγοράσεις ένα σιντί? και για να αγοράσεις ένα σιντί, θα πρέπει να έχεις περάσει από το στάδιο να έχεις ακούσει τυχαία κάπου μουσική και να σου άρεσε? Νομίζω πως ναι. Στην ουσία δεν μπορείς να επιθυμείς κάτι που δεν έχεις γνωρίσει. Επιθυμείς μόνο πράγματα, με έστω και ένα παραπάνω χαρακτηριστικό από το "επιμέρους" με το οποίο ήρθες σε επαφή. Κανένας δε λέει ότι κάποιος που επιλέγει να ακούει τους ήχους της φύσης αντί για μουσική έχει πρόβλημα, αλλά σκεφτείτε πόσο δύσκολο θα ήταν γι αυτόν να υπάρξει σε ένα περιβάλλον που ουσιαστικά οι μόνοι ήχοι που απουσιάζουν είναι αυτή της φύσης... Επίσης κανείς δεν είπε ότι η διαρκής επιθυμία οδηγεί απαραίτητα και σε ανωτέρου επιπέδου "θέλω". Για παράδειγμα, οι διατροφικές μας συνήθειες. Μπορείς πάντα να πειραματίζεσαι, αλλά πάνω κάτω με τα ίδια υλικά και χωρίς να είναι σίγουρο το καλύτερο ή χειρότερο αποτέλεσμα..

3. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι συνταγές που επιβάλλεται να αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου αν θες να μείνουν ζωντανές. Το παστίτσιο της μαμάς μου θα το φάω με την ίδια λαχτάρα, αν είμαι πεινασμένος, άσχετα αν αποτελεί πάντα την ίδια ακριβώς γευστική εμπειρία. Κι αυτό γιατί η πείνα θα παραμείνει πείνα με τα χρόνια. Στη φιλική, την ερωτική και ακόμη την συγγενική σχέση αυτό δεν ισχύει. Η ψυχοσύνθεση του καθενός με τα χρόνια μεταβάλλεται. Μπορεί να αναζητάμε πάντα την ευτυχία.. Αυτό όταν είμαστε παιδιά εξαντλείεται στο να αγοράσουμε κάτι που μας γυάλισε, όταν είμαστε έφηβοι στο να σπάσουμε κάτι που δεν μας άρεσε κτλ.. Αν δεν υπάρχει εξέλιξη στο χρόνο ομαλή για όλα τα "επιμέρους" μιας σχέσης, τότε αυτή δεν θα προχωρήσει. Θα καταντήσει αργά η γρήγορα νοσηρή. Το ότι τις περισσότερες φορές αυτό δεν γίνεται αντιληπτό, ηθελημένα ή μη, από τους πόλους της οποιαδήποτε σχέσης, δεν αναιρεί το αδιέξοδο στο οποίο έχουν επέλθει.

4. Δεν έχεις ζήσει τη ζωή σου, δεν είναι αργά για να ξυπνήσεις. Μην περιμένεις ωστόσο ο χρόνος να σου κάνει την χάρη, να σε περιμένει να τον φτάσεις.. Πάντα μπροστά σου θα είναι, όταν τον αφήνεις να σε καθορίζει. Στο χέρι σου είναι να αυξομειώνεις το προβάδισμά του και εννίοτε όχι απλά να τον προσπερνάς, αλλά να τρέχεις μόνος σου. Για παράδειγμα υπάρχουν καταστάσεις που ζεις και σε κάνουν να αισθάνεσαι την απουσία του χρόνου. Σ εκείνο το σημείο ο χρόνος δεν προηγείται, σ εκείνο το σημείο ο χρόνος δεν υφίσταται. Η ζωή μας είναι ένα ανθρωποχρονοκηνυγητό στο οποίο εκτός ελαχίστων περιπτώσεων ο άνθρωπος έρχεται δεύτερος, γιατί πολλοί λίγοι είναι αυτοί που έχουν τα κότσια να βάλουν το χρόνο στο περιθώριο.. Το παρήγορο είναι ότι σ αυτή την κούρσα υπάρχουν και γεγονότα που πατάνε pause στο χρόνο... Σαν ένα μπουκαλάκι με νερό για έναν μαραθωνοδρόμο. Ένα βλέμμα, ένα δώρο, μια είδηση, μια ελεύθερη στιγμή με λίγα λόγια... Όσο περισσότερες τέτοιες βιώνεις, τόσο περισσότερο ζεις κι αφήνεις το χρόνο να μετράει για τους άλλους που ακόμη τον κηνυγάνε... Εξέλιξη θα πει να προχωράς όχι κηνυγώντας το χρόνο, αλλά καλπάζοντας πάνω του..

σκέψεις... 21/10/11, Χαλάνδρι, Αττική

1. Μνημόνιο, μεσοπρόθεσμο, πολυνομοσχέδιο, κούρεμα χρέους, ελεγχόμενη πτώχευση, αναδιάρθρωση χρέους, τρόικα, μέρκελ, σαρκοζί, eurogroup, moodys, standard and poors, μεταρυθμίσεις, διαρθρωτικές αλλαγές, spreads...... και πολλές άλλες λέξεις μάθαμε αυτό τον καιρό. Αφού πλέον οι νέοι γονείς δεν ηχογραφούν τα μωρά τους όταν πρωτολένε τισ λέξεις "μαμά" και "μπαμπάς" αλλά "δουνουτού" και "σόιμπλε"... Παροξυσμός. ΚΡΙΣΗ!!!!!!! ΚΡΙΣΗ!!!!!!!!!! ΚΡΙΣΗ!!!!!!!!!!! Μας πότισαν με φόβο και ύστερα μας αμώλησαν το νέο λεξιλόγιο. Στο άκουσμα του ακόμα και ο πιο ψύχραιμος πανικοβάλεται. Η τηλεόραση πιο εμετική απο ποτέ, πιο κατευθυνόμενη κι απο την εποχή της χούντας κάνει καλά τη δουλειά της. Σπέρνει τον τρόμο.

2. Δεν υπάρχει λογική πλέον. Δεν υπάρχει τίποτε όρθιο σε αυτή τη χώρα. Η βουλή κέντρο διερχομένων και φασιστικών αποφάσεων, η Παπαρήγα να μετράει πόσα πανό κράταγε η ΠΚΣ και αν ο Τσίπρας πέταξε τελικά εκείνη τη μολότωφ, ο Αλέξης να το αρνείται και να ζητάει εκλογές εσπευσμένα για να δει αν το ποσοστό του έστω και τώρα θα ξεπεράσει το 3%, ο Καρατζαφέρης να εξαντλεί τη ρητορία του σε νηπιακά λογοπαίγνια και η παιδική χαρά που λέγεται Λ.Α.Ο.Σ. να χαχανίζει σα καθυστερημένος χιμπατζής που του πετάνε μπανάνες, η ΝΔ να είναι χαμένη κάπου μεταξύ κέντρου και μεγάλης περιοχής του γηπέδου που λέγεται απόλυτη σήψη και το ΠΑΣΟΚ να είναι πιο δυσώδες και λιπαρό και απο τους τόνους σκουπιδιών που "στολίζουν" για μέρες τώρα την Ελλάδα, ως πολύχρωμες γιρλάντες που δεν προμηνύουν Χριστούγεννα, αλλά τις βρωμερές και τρισάθλιες μέρες που έρχονται..

3. Έναν άνθρωπο τον πέθαναν σήμερα. Τρεις άνθρωποι είχαν καεί ζωντανοί πριν κάποιους μήνες. Ένα παιδί επίσης είχε δολοφονηθεί εν ψυχρώ. Και άλλοι πολλοί για τους οποίους δεν μάθαμε τίποτα, τραυματίστηκαν, κάηκαν, ξυλοκοπήθηκαν... Έτσι θα πάει απο εδώ και πέρα. Μέχρι να συνηθίσουμε και τους θανάτους... αν δεν το έχουμε κάνει ήδη.

4. Πολύ θα ήθελα να έχω μια χειροπιαστή λύση να προτείνω. Δεν είμαι όμως ούτε οικονομολόγος, ούτε νομικός. Στο πολυτεχνείο το οποίο τέλειωσα είδα φοιτητές να κάνουν κατάληψη 2 μηνών και μετά να ζητάνε να μην χαθεί η εξεταστική. Δυστυχώς κάτι αντίστοιχο διακρίνω και στους "αγώνες" που γίνονται τώρα ενάντια σε αυτήν τη θηριωδία της κυβέρνησης. Ζητάμε να αλλάξουν τα πράγματα χωρίς απώλειες. Αυτό δεν γίνεται. Αν θέλεις να αλλάξεις τα πράγματα, να αντιδράσεις, θα πρέπει να είσαι έτοιμος να πεινάσεις κυριολεκτικά. Να είσαι έτοιμος να υποφέρεις πραγματικά. Κι αυτό δεν θα το πετύχεις αν ο στόχος σου είναι τα 2000 ευρώ του μισθού που θα θελες να έχεις. Θα το πετύχεις αν ο στόχος σου είναι να διεκδικήσεις το απόλυτο δικαίωμα της ελευθερίας που τόσο έντεχνα σου έχουν ήδη αφαιρέσει.

5. Η ζωή είναι μια παράσταση στην οποία κληθήκαμε να συμμετέχουμε απ το πουθενά. Γι άλλον είναι το σανίδι στο οποίο πρωταγωνιστεί και γι άλλον τηλεταινία στην οποία είναι κομπάρσος.. Κάποιοι την έχουν δει σκηνοθέτες και κάποιοι κριτικοί, κάποιοι απλοί θεατές. Αν δεν έχεις ακόμη διαλέξει ρόλο, κάντο. Είμαστε κατεξοχήν λαός του "δε βαριέσαι." Αν έχουμε τα κότσια να το αφήσουμε για λίγο στην άκρη, θα φανεί τους επόμενους μήνες... αν πάλι δεν το κάνουμε.. ε τότε "δε βαριέσαι"... όλα κάποτε τελειώνουν, κι αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

ΑΕΚ..

το κείμενο μου στο 3ο μάτι..