1. Κουραζόμαστε κάθε μέρα να φτάσουμε αυτό που θεωρούμε ότι προηγείται. Ουσιαστικά βάζουμε τον πήχη έξω από εμάς και παλέυουμε με τις δυνάμεις μας να τον ξεπεράσουμε. Μα πώς είναι δυνατόν να ξεπεράσεις χρησιμοποιώντας το ο,τιδήποτε διαθέτει ο εαυτός σου, κάποιον άλλο? Πάντα θα είσαι ένα βήμα πίσω του. Αλλά τι νόημα έχει έτσι κι αλλιώς?
2. Ξέρω πολύ καλά τι θέλω και τι αξίζω. Ξέρω επίσης πολύ καλα να γκρινιάζω και με την πρώτη ευκαιρία να βρίσκω δικαιολογίες γι αυτό που δεν καταφέρνω. Ωστόσο μία δικαιολογία είναι μισή αλήθεια και μισό ψέμα. Ναι μεν σαν ψέμα είναι πολύ γελοίο το φαινόμενο της "δικαιολόγησης", αλλά και η αλήθεια που συνήθως κρύβει δεν είναι αμελητέος παράγοντας.
3. Υπάρχουν δύο λέξεις που καθορίζουν το τώρα μας. "Θέλω" και "επιλογή". Πόσες φορές επιλέγουμε κάτι αντίθετο από ένα "θέλω" μας, μόνο και μόνο γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς? Όπως λένε δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω. Πολύ σχετικό κατά τη γνώμη μου.
4. Όλα είναι μετρήσιμα στις μέρες μας. Τα πάντα αποτυπώνονται σε αριθμούς. Ουσιαστικά είμαστε και οι ίδιοι αριθμοί είτε το θέλουμε είτε όχι. Τόσο σε επιμέρους στοιχεία όπως αυτό της υγείας, όσο και συνολικά. Ο καθένας μας είναι ένα σύνολο, μια συνιστώσα αριθμών. Ηλικία, ύψος, βάρος, χοληστερίνη, iq και το πιο σημαντικό το χρήμα (στις ιατρικές εξετάσεις θα έπρεπε να συμεριλαμβάνεται και το εκκαθαριστικό της εφορίας). Αν κάποιος χάνει σε κάποια κατηγορία, με το χρήμα την σουλουπώνει, με στόχο πάντα το καλύτερο δυνατό άθροισμα.
5. Όποιο χαρακτηριστικό δεν δύναται να αποτυπωθεί αριθμητικά τείνει να εκλείψει. Όχι τόσο σαν παρουσία σε ένα άτομο, όσο στο βαθμό επιρροής του. Ένα χαμόγελο, μια ιστορία, ένα φιλί, μια αγκαλιά, ένα αστείο, μια προσωπική ασχολία. Τείνουν να μην γίνονται αντιληπτά πλέον από τον περίγυρο. Τείνουν να εξαφανίζονται αν δεν έχουν το απαραίτητο περιτύλιγμα - αριθμητικό υπόβαθρο στο οποίο να σταθούν. Ποιος καθορίζει τα αριθμητικά δεδομένα και πως αυτά έχουν καταφέρει να κυριαρχήσουν έναντι των μη μετρήσιμων χαρακτηριστικών? Ο αόρατος μετρητής που ονομάζεται καταναλωτική νοοτροπία και είναι απλή συνέπεια της "προόδου" με την έννοια την οποία έχει αποκτήσει σήμερα.
6. Καλές γιορτές με όσο το δυνατόν μη πεπερασμένους ανθρώπους γύρω μας.
