Σύγκριση και όποιος αντέξει...

Όλα στη ζωή είναι ή μπορούν να ειδωθούν ως συγκρίσεις. Οι συγκρίσεις αυτές άλλοτε είναι εμφανής και άλλοτε υποβόσκουσες. Επίσης οι περισσότερες δεν λαμβάνουν χώρα εξωτερικά, αλλά στον "υπέροχο" χώρο του μυαλού μας, συνειδητά ή όχι.
Σε μία διαδικασία σύγκρισης, υπάρχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, υπάρχει όμως και το μη επιθυμητό.. Για παράδειγμα, σε έναν αγώνα δρόμου, υπάρχει στο τέλος ο πρώτος και με βάση τον πρώτο, ο δεύτερος, τρίτος κτλ. Τι γίνεται λοιπόν στην περίπτωση που μία σύγκριση μας βγάλει 2ους, 3ους ή ακόμη ακόμη και τελευταίους?
Στην απευκταία εκ πρώτης όψεως, παραπάνω περίπτωση, συνήθως γεννιούνται στα άτομα αρνητικά συναισθήματα, εκτός απ τους μαζόχες ή τους απόλυτα απελευθερομένους και υγιής ανθρώπους, οι οποίοι ελέγχουν εκ των προτέρων τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά αποτελέσματα μιας σύγκρισης ή έχουν την ικανότητα να τις αποφεύγουν και τελείως, όχι από φόβο, αλλά κυριολεκτικά εν γνώση τους. Οι περισσότεροι όμως νομίζω ότι ανήκουμε στην γενικότερη κατηγορία ανθρώπων, που μπαίνουν σε σκέψεις αν μετά από μία σύγκριση κριθούν "χαμένοι".
Είναι φυσικό σε μία κοινωνία όπου υπάρχουν κοινές δραστηριότητες και σταθερές, να φυτρώνει και η σύγκριση. Ωστόσο, είναι τόσο άσχημο να βγούμε χαμένοι από μία τέτοια διαδικασία? Σίγουρα ναι, αν προσεγγίσουμε αυτή την ήττα ως γεγονός αδιαμφισβήτητο, που μόνο τέτοιο δεν είναι.
Σε έναν αγώνα, δηλαδή σε μία κατεξοχήν σύγκριση, σίγουρα η ήττα είναι πικρή διότι εκεί μπαίνεις προετοιμασμένος για τη νίκη. Έχεις δώσει χρόνο απ τη ζωή σου σε αυτήν την κατεύθυνση και όταν τελικά χάνεις, σίγουρα υπάρχει πίκρα. Όμως όση προετοιμασία έκανες για το θετικό αποτέλεσμα, σε βοηθάει να το απομυθοποιήσεις και ευκολότερα αν δεν το κατακτήσεις ή αλλιώς, μπορεί να πονάει περισσότερο αλλά διαρκεί λιγότερο ή τελοσπάντων εσύ ήθελες να αγωνιστείς, μέσα σε αυτό είναι και ήττα. Και μόνο αυτή η σκέψη παίρνει το μισό βάρος από πάνω σου. Όμως στις καθημερινές εμφανείς και υπόγειες συγκρίσεις, στους "αγώνες" που δεν επέλεξες - επιλέξαμε, μόνο προετοιμασμένος δεν πας. Τις περισσότερες φορές μάλιστα ανακύπτουν απ το πουθενά και σε κάνουν άνω κάτω. Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν υπάρχουν οι παρακάτω οδοί αντιμετώπισης:
α)αναλύεις τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γίνεται η σύγκριση. Για παράδειγμα, ρίχνει καρεκλοπόδαρα απ έξω και βγαίνοντας απ το αυτοκίνητο πατάς σε λακούβα και γίνεσαι χάλια. Μετά μπαίνεις στο κυριλέ ρεστοράν μα το παπούτσι σου έχει χάσει τη γυαλάδα του, όσο κι αν το έτριψες μετά. Και μόνο στη θέα των παπουτσιών του πορτιέρη ντρέπεσαι, που να δεις και των υπολοίπων πελατών που έφτασαν πριν ξεκινήσει η βροχή. Αυτή η σύγκριση είναι άκυρη απ την αρχή, διότι ο λόγος που αισθάνεσαι μειονεκτικά είναι πέρα για πέρα παράλογος, εκτός αν μπορούσες να σταματήσεις τη βροχή και δεν το έκανες...
β)Τσεκάρεις αν η σύγκριση προέρχεται από στοιχεία της προσωπικότητας σου, οπότε και πάλι βγαίνει άκυρη, διότι το να σέβεσαι την άποψη σου είναι θεμελιώδης αρχή. Βέβαια αν η άποψή σου, σου δημιουργεί πρόβλημα, να η χρυσή ευκαιρία να την αναθεωρήσεις. Οπότε και πάλι η σύγκριση καλό έχει να σου δώσει.
γ)Αναλύεις απο που προέρχεται η σύγκριση. Είναι προιόν σου ή είναι προιόν των γύρω. Μερικά άτομα έχουν την τάση να τα μετατρέπουν τα πάντα σε αγώνα και να βλέπουν παντού πρώτιές και ήττες. Είναι τα άτομα εκείνα που ρωτάνε με αγωνία όταν βγήκε το μάθημα, τι πήρες, ενώ το ξέρουν ήδη, μόνο και μόνο για να ανέβουν, τοποθετόντας εσένα παρακάτω. Μην τους ακολουθήσεις, είναι πολύ φτηνοί για να σε επηρρεάζουν!
δ)Αν η σύγκριση βγει αλώβητη από τα παραπάνω, τότε σίγουρα ήξερες ότι θα προκύψει και καλό θα ήταν, αν δεν μπορούσες να κάνεις κάτι για να την αποφύγεις, τόσο αυτή όσο και τα συναισθήματα της "ήττας", να είχες προετοιμαστεί ψυχολογικά από πριν. Αλλά δε χάθηκε κι ο κόσμος ακόμη και τότε, αφού φας την πρώτη κρυάδα, μείνε ψύχραιμος και έχοντας γνώση της θέσεως σου, είτε πες σαν την αλεπού "αγουρίδα - μούφα ήταν η σύγκριση", είτε πες "χέστηκα, διότι όσο κι αν έχασα σε μία σύγκριση, κέρδισα τον εαυτό μου, αφού ό,τι έκανα ήταν απόφασή μου".
Συμπερασματικά λοιπόν, τις συγκρίσεις δεν μπορούμε εύκολα να τις παρακάμψουμε - κόψουμε, μπορούμε όμως εύκολα να τις φιλτράρουμε! (κατά τη ρήση γνωστής ραδιοφωνικής διαφήμισης για το κάπνισμα..) και επίσης μία σύγκριση ακόμη και η πιο στυγνή, μην ξεχνάς ότι είναι μεταξύ ανθρώπων κάθε άλλο παρά τέλειων σε όλα, και συνεπώς στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μπορεί παρά να έχει ισχύ ανάλογη με έναν ενδεχόμενο αντικαπνιστικό λόγο του προέδρου της Camel...!

*τι μ έπιασε με τα τσιγάρα στο τέλος...?? who knows!